Pokolenia Lechii Gdańsk: Antoni Mikułko

Czy piłka nożna była twoim pierwszym, sportowym wyborem? 

Od początku byłem skazany na piłkę nożną. Tata był mocno zaangażowany w Lechię i tak wyszło, że występuję z Biało-Zielonym herbem na piersi. Na pierwszy trening udałem się w wieku 5-6 lat. Od samego początku grałem w drużynach Lechii. 

Czy od pierwszego treningu grasz na pozycji bramkarza?

Na początku nie ciągnęło mnie do bramki. Występowałem w polu. Później pod naciskiem ówczesnego trenera Tomasza Mazura oraz mojej mamy, która bardzo chciała, żebym został bramkarzem, stanąłem na bramce i mi się to spodobało. Tak zostało do teraz. 

Jak zaczęła się twoja przygoda z Lechią Gdańsk?

Tata mnie przyprowadził na pierwsze zajęcia. Chodziłem jeszcze do przedszkola. Zapisał mnie do szkółki piłkarskiej "Lechista". Tam występowałem, a później wstąpiłem do Akademii Lechii.

Oglądając mecze ligowe drużyny U-15 zawsze można usłyszeć bramkarza. Po spotkaniu bardziej bolą Cię mięśnie czy gardło? 

Trudno powiedzieć. Staram się pomagać drużynie, wspierać w trudnych momentach. Stąd wziął się mój charakterystyczny styl na boisku. Jestem głośny i chyba to dobrze. Chłopaki wiedzą, że jest ktoś tam z tyłu i im pomaga. Mam też dobrą pozycję, bo wszystko widzę i mogę też podpowiadać. 

Jak mógłbyś scharakteryzować swoją grę? Wolisz trudne interwencje, czy raczej rozgrywanie piłki nogą?

Bardzo lubię efektowne interwencje. To jest niezwykłe uczucie dla bramkarza, jak może coś wyjąć i pomóc tym drużynie. W grze nogami również czuję się bardzo pewnie, lubię to i chyba dobrze mi to wychodzi.

Kto jest twoim piłkarskim idolem?

Piłkarzem, którego obserwuję i podoba mi się jego gra jest Ederson z Manchesteru City. Na boisku wygląda naprawdę bardzo dobrze. Z naszego podwórka obserwuję Dusana Kuciaka, który jest bramkarzem Lechii i broni świetnie. Moją ulubioną drużyną zagraniczną jest Tottenham Hotspur. 

Czy obserwujesz poczynania pierwszej drużyny Lechii?

Na meczach zawsze obserwuje pierwszy zespół, bo podajemy piłki, ale też posiadam od kilku lat karnet, więc jeśli nie pomagam na murawie, to zawsze jestem na trybunach. Chodzę na wszystkie mecze Lechii, które są w Gdańsku. Czasami zdarza mi się również pojechać na wyjazdy, jeśli terminy spotkań nie pokrywają się z meczami naszej drużyny. 

Co chciałbyś osiągnąć w tym sezonie ligowym?

Chciałbym zachować jak najwięcej czystych kont. To dla bramkarza najlepsze, jak się schodzi z meczu, który był na "zero z tyłu". W tym sezonie ta sztuka udała mi się sześć razy. 

W CLJ U-15 gracie z dwiema lokalnymi drużynami. Które pojedynki – z Arką Gdynia SI czy UKS Lotos Gdańsk – są dla Ciebie bardziej "derbowe"?

Mecze z Arką wywołują we mnie dodatkowe emocje. Jestem Lechistą i te pojedynki są dla mnie ważne i na swój sposób wyjątkowe. Chcemy zawsze wygrywać. Mecze z Lotosem są fajną rywalizacją, bo występują tam moi dawni koledzy z zespołu i kadry wojewódzkiej. Zawsze jest to dodatkowy smaczek, żeby się z nimi zmierzyć.

Jakie są cele zespołu Lechii U-15 na trwający sezon?

Naszym celem jest zakwalifikowanie się do Mistrzostw Polski. To zależy tylko od nas, czy sobie na to ciężko zapracujemy i będziemy mogli tam zagrać. Wierzę w drużynę, bo potrafiliśmy wygrać z najlepszymi w tej lidze. Trzeba ciężko pracować i możemy daleko zajść.