Wywiadówka z Lechistą - Piotr Gryszkiewicz

Podstawowe informacje o zawodniku - Piotr Gryszkiewicz: 

Data urodzenia: 17 czerwca 2001

Wzrost: 174

Waga: 67 kg

Kluby w dotychczasowej karierze: KS Olivia Gdańsk

Pozycja na boisku: Pomocnik

Pseudonim w szatni: "Grycha" lub "Gryszko"

Zespół: Lechia U-23 występująca w 4. Lidze

Trenerzy: Dominik Czajka, Marek Zieńczuk, Grzegorz Grzegorczyk, Piotr Wiśniewski, Artur Kosznicki i Mateusz Bąk 

Dlaczego piłka nożna?

- Wydaje mi się, że oglądałem w telewizji mecz  reprezentacji Portugalii. Miałem pięć lat. Oglądałem spotkanie z rodzicami i od razu bardzo mi się to spodobało. Tata z mamą kupili mi koszulkę Deco. Wtedy wszystko się zaczęło. Postanowiliśmy z rodzicami spróbować sił, a dalej wszystko się już tak potoczyło. 

Jak wyglądał twój pierwszy trening, kto Cię na niego zaprowadził?

- Na pierwszy trening zaprowadzili mnie rodzice. Pamiętam, że przyjmowali wtedy zawodników z roczników 1998/99, a ja byłem 2-3 lata młodszy, ale trener postanowił dać mi szansę i zaprosił na kolejne zajęcia. 

Na jakich pozycjach możesz występować, gdzie najlepiej czujesz się na boisku?

- Mogę występować na boisku na pozycjach 6, 8 i 10. Najlepiej czuję się w środku pola. 

Dlaczego akurat pomoc?

- Myślę, że jest to bardzo odpowiedzialna pozycja na boisku. Można pomagać drużynie w defensywie, a także pomagać w strzelaniu bramek. 

Jakie są Twoje największe boiskowe atuty?

- Przegląd pola, drybling, strzał i gra na jeden-dwa kontakty. 

A nad czym musisz jeszcze popracować?

- Nad grą w obronie i odbiorem piłki. 

Jak trafiłeś do Lechii?

- Trener, który prowadził zajęcia w Olivii, odbywał staż trenerski w Lechii i mnie polecił, w taki sposób przeniosłem się do Lechii.  

Co czułeś, gdy pierwszy raz przyszedłeś na trening Lechii?

- Pamiętam, że na pierwszym treningu prowadzonym przez trenera Romana Kaczorka na boisku przy ul. Traugutta 29 po prostu się popłakałem. 

Pierwszy mecz Lechii w roli kibica?

- Na mecze Lechii chodzę od bardzo dawna, odkąd pamiętam. Chodziłem na mecze na Stadionie na Traugutta, a teraz na nowy obiekt. 

Twoja przygoda z reprezentacją Polski?

- Dostałem informację od trenera Dominika Czajki, trochę w to nie wierzyłem. Powiedziałem o tym tacie, który również był zaskoczony. Bardzo się ucieszyłem. Pierwsze wejście na boisko, ten debiut w reprezentacji Polski, to jest bardzo fajne uczucie. Jest to zdecydowanie coś innego, bo reprezentuje się swój kraj. Daje to dodatkową motywację do jeszcze cięższej pracy, by utrzymać się w tej kadrze. 

Twoje pasje, oczywiście poza piłką?

- Czytam książki, konsola. 

W jaki sposób spędzasz swój wolny czas?

- Aktywny odpoczynek oraz przygotowanie się jak nalepiej do treningów.

FIFA czy Orlik?

- Zależy kiedy, ale bardziej Orlik. 

Twój ulubiony przedmiot w szkole?

- WF-u już nie mamy, więc język niemiecki. 

A najmniej lubiany?

- Język polski.  

Najlepsza książka, którą przeczytałeś?

- "Barca. Życie, pasja, ludzie".  

Ulubiony film bądź serial?

- "Czarna lista". 

Gdyby nie piłka, co chciałbyś robić w życiu?

- Chciałbym dalej pracować w sporcie, być może zostałbym trenerem.

Twoje największe marzenie?

- Chciałbym zadebiutować w Ekstraklasie w barwach Lechii, a później zobaczymy jak wszystko się potoczy. 

Piłkarski idol?

- Cristiano Ronaldo. 

Najbardziej pamiętny moment w Twojej przygodzie z Lechią?

- Bramka w derbach z Arką na 3:1. 

Najlepsza rada, jaką kiedykolwiek dostałeś?

- Bądź sobą. 

Kolega z drużyny, z którym się przyjaźnisz?

- Kuba Michałowski i Jan Kopania. 

Kolega z drużyny, który Twoim zdaniem zostanie piłkarską gwiazdą?

- Jan Kopania. 

Kolega z drużyny, który jest typem boiskowego przywódcy?

- Ja. 

Największy twardziel w Twoim zespole?

- Sebastian Rugowski. 

Największy boiskowy „czarodziej"?

- Ja.  

Największa boiskowa „gaduła”?

- Kamil Sikora.  

Najszybszy zawodnik?

- Kuba Lizakowski. 

Najczęściej upadający zawodnik na murawę? 

- Ja. Niech będzie. 

Największy śmieszek w zespole?

- Oczywiście, że ja.