Wywiadówka z Lechistą - Piotr Gryszkiewicz
Podstawowe informacje o zawodniku - Piotr Gryszkiewicz:
Data urodzenia: 17 czerwca 2001
Wzrost: 174
Waga: 67 kg
Kluby w dotychczasowej karierze: KS Olivia Gdańsk
Pozycja na boisku: Pomocnik
Pseudonim w szatni: "Grycha" lub "Gryszko"
Zespół: Lechia U-23 występująca w 4. Lidze
Trenerzy: Dominik Czajka, Marek Zieńczuk, Grzegorz Grzegorczyk, Piotr Wiśniewski, Artur Kosznicki i Mateusz Bąk
Dlaczego piłka nożna?
- Wydaje mi się, że oglądałem w telewizji mecz reprezentacji Portugalii. Miałem pięć lat. Oglądałem spotkanie z rodzicami i od razu bardzo mi się to spodobało. Tata z mamą kupili mi koszulkę Deco. Wtedy wszystko się zaczęło. Postanowiliśmy z rodzicami spróbować sił, a dalej wszystko się już tak potoczyło.
Jak wyglądał twój pierwszy trening, kto Cię na niego zaprowadził?
- Na pierwszy trening zaprowadzili mnie rodzice. Pamiętam, że przyjmowali wtedy zawodników z roczników 1998/99, a ja byłem 2-3 lata młodszy, ale trener postanowił dać mi szansę i zaprosił na kolejne zajęcia.
Na jakich pozycjach możesz występować, gdzie najlepiej czujesz się na boisku?
- Mogę występować na boisku na pozycjach 6, 8 i 10. Najlepiej czuję się w środku pola.
Dlaczego akurat pomoc?
- Myślę, że jest to bardzo odpowiedzialna pozycja na boisku. Można pomagać drużynie w defensywie, a także pomagać w strzelaniu bramek.
Jakie są Twoje największe boiskowe atuty?
- Przegląd pola, drybling, strzał i gra na jeden-dwa kontakty.
A nad czym musisz jeszcze popracować?
- Nad grą w obronie i odbiorem piłki.
Jak trafiłeś do Lechii?
- Trener, który prowadził zajęcia w Olivii, odbywał staż trenerski w Lechii i mnie polecił, w taki sposób przeniosłem się do Lechii.
Co czułeś, gdy pierwszy raz przyszedłeś na trening Lechii?
- Pamiętam, że na pierwszym treningu prowadzonym przez trenera Romana Kaczorka na boisku przy ul. Traugutta 29 po prostu się popłakałem.
Pierwszy mecz Lechii w roli kibica?
- Na mecze Lechii chodzę od bardzo dawna, odkąd pamiętam. Chodziłem na mecze na Stadionie na Traugutta, a teraz na nowy obiekt.
Twoja przygoda z reprezentacją Polski?
- Dostałem informację od trenera Dominika Czajki, trochę w to nie wierzyłem. Powiedziałem o tym tacie, który również był zaskoczony. Bardzo się ucieszyłem. Pierwsze wejście na boisko, ten debiut w reprezentacji Polski, to jest bardzo fajne uczucie. Jest to zdecydowanie coś innego, bo reprezentuje się swój kraj. Daje to dodatkową motywację do jeszcze cięższej pracy, by utrzymać się w tej kadrze.
Twoje pasje, oczywiście poza piłką?
- Czytam książki, konsola.
W jaki sposób spędzasz swój wolny czas?
- Aktywny odpoczynek oraz przygotowanie się jak nalepiej do treningów.
FIFA czy Orlik?
- Zależy kiedy, ale bardziej Orlik.
Twój ulubiony przedmiot w szkole?
- WF-u już nie mamy, więc język niemiecki.
A najmniej lubiany?
- Język polski.
Najlepsza książka, którą przeczytałeś?
- "Barca. Życie, pasja, ludzie".
Ulubiony film bądź serial?
- "Czarna lista".
Gdyby nie piłka, co chciałbyś robić w życiu?
- Chciałbym dalej pracować w sporcie, być może zostałbym trenerem.
Twoje największe marzenie?
- Chciałbym zadebiutować w Ekstraklasie w barwach Lechii, a później zobaczymy jak wszystko się potoczy.
Piłkarski idol?
- Cristiano Ronaldo.
Najbardziej pamiętny moment w Twojej przygodzie z Lechią?
- Bramka w derbach z Arką na 3:1.
Najlepsza rada, jaką kiedykolwiek dostałeś?
- Bądź sobą.
Kolega z drużyny, z którym się przyjaźnisz?
- Kuba Michałowski i Jan Kopania.
Kolega z drużyny, który Twoim zdaniem zostanie piłkarską gwiazdą?
- Jan Kopania.
Kolega z drużyny, który jest typem boiskowego przywódcy?
- Ja.
Największy twardziel w Twoim zespole?
- Sebastian Rugowski.
Największy boiskowy „czarodziej"?
- Ja.
Największa boiskowa „gaduła”?
- Kamil Sikora.
Najszybszy zawodnik?
- Kuba Lizakowski.
Najczęściej upadający zawodnik na murawę?
- Ja. Niech będzie.
Największy śmieszek w zespole?
- Oczywiście, że ja.
