Lechia Gdańsk wygrała z Legią Warszawa 1:0 po bramce Macieja Gajosa. Rywalizację w Gdańsku oglądało ponad 15 tysięcy fanów, którzy chcieli pożegnać legendę klubu – Flávio Paixão. Łzy Portugalskiego superstrzelca popłynęły w przerwie, kiedy w emocjonalnym tonie żegnał się z kibicami swojego ukochanego klubu. Biało-Zielonym pozostało do rozegrania ostatnie spotkanie w Ekstraklasie z Piastem w Gliwicach (27 maja).

Oczy całego Gdańska i piłkarskiej Polski skierowane były na jednego człowieka – Portugalczyka Flávio Paixão, który wybiegł w wyjściowej „11” na ostatnie ligowe spotkanie przed własną publicznością z Legią Warszawa. W związku z tym trybuny stadionu w Letnicy wypełniły się najliczniej w obecnych rozgrywkach (nie licząc meczów pucharowych z Akademiją Pandev oraz Rapidem Wiedeń). Spotkanie od samego początku miało niezłe tempo, a warszawianie jak przystało na wicelidera tabeli Ekstraklasy, starali się przejąć kontrolę nad meczem. W pierwszych 10 minutach najlepszą szansę stworzył sobie Ernest Muci, który przytomnie obrócił się w polu karnym gospodarzy i lewą nogą huknął w kierunku dalszego słupka. Świetny strzał udaremniła jeszcze lepsza parada Dušana Kuciaka. W 13′ Maciej Rosołek starał się powtórzyć uderzenie kolegi, ale i jego próba nie doszła celu. Emocje na stadionie nieco wystygły, gdy na zegarze minęła 20. minuta. W okolicach 25′ Flávio dopadł do odbitej przez Tobiasza piłki, który został zmuszony do wysiłku przez strzał Rafała Pietrzaka. Chwila nasłuchu przez arbitra i gol nieuznany. Gra toczyła się dalej przy stanie 0:0. Toczyła się jednak przez kilkadziesiąt sekund, ponieważ chmara dymu rozlała się po stadionie i gra została przerwana przez Szymona Marciniaka. Biało-Zieloni starali się odgryzać przeciwnikom i kilka razy szybka wymiana piłki i przebojowość Sezonienki dawały nadzieję na skuteczną finalizację, jednak legioniści w fazie defensywnej byli praktycznie bezbłędni. Czas uciekał, a w doliczonym czasie gry trener David Badia dokonał zmiany… Z boiska w akompaniamencie braw i wzdłuż szpaleru obu zespołów zszedł Flávio Paixão. Historyczna, pamiętna chwila końca kariery najlepszego strzelca Lechii. Piękna karta biało-zielonej historii.

Na drugą połowę, już bez swojej legendy, lechiści wybiegli w identycznym zestawieniu. Już na początku niezłą okazję stworzyli sobie gospodarze, ale strzał Jarosława Kubickiego był zbyt lekki, żeby zaskoczyć Tobiasza. Gospodarze grali nieco odważniej i pomimo wysokiej jakości piłkarskiej piłkarzy ze stolicy, przez 60 minut nie ustępowali im na krok. Sporo pracy miał nadal Kuciak, ale Słowak tego wieczora notował jeden z najlepszych występów w sezonie. Niestety przy jednej z interwencji bramkarz Lechii doznał urazu i musiał zostać zmieniony. Między słupki po szybkiej rozgrzewce wskoczył Michał Buchalik. Chwilę po nim na murawie pojawili się również Bassekou Diabaté oraz Łukasz Zwoliński. Gra gospodarzy nie była idealna, ale mogła się podobać pod względem zaangażowania i determinacji. Gdańszczanie walczyli i szarpali próbując wykreować tę jedną, skuteczną akcję. Na siedem minut przed końcem regulaminowego czasu gry, z boiska zszedł Ilkay Durmus, który dwoił się i troił. W jego miejsce David Badia posłał do boju Macieja Gajosa. Gdy wybiła ostatnia minuta, na tablicy arbitra technicznego wyświetliło się sporo doliczonego czasu (8 minut). Gdy wydawało się, że mecz zakończy się podziałem punktów, Maciej Gajos dojrzał wysuniętego przed bramkę Tobiasza i strzałem z połowy zdobył przepięknego gola! Chwilę później arbiter skończył mecz.

Lechia Gdańsk – Legia Warszawa 1:0 (0:0)

1:0 – Maciej Gajos (90+)

LGD: Kuciak (66′ Buchalik) – Pietrzak, (K) Maloča, Tobers, Bartkowski, Kubicki, Kałuziński, Piła (67′ Diabaté), Durmus (84′ Gajos), F. Paixão (45+’ Terrazzino), Sezonienko (67′ Zwoliński).

Rezerwowi: Buchalik, Castegren, Gajos, de Kamps, Zwoliński, Diabaté, Conrado, Brzęk, Terrazzino.

Trener: David Badia Cequier.